Otokar Levaj poznati je hrvatski filmski, kazališni i televizijski glumac. Rođen je u Zagrebu 17.4.1943. godine. Najpoznatije uloge ostvario je u hrvatskom filmu i seriji “Duga mračna noć” te u serijama “Smogovci” i “Ne daj se Floki”. Osim u glumi, Otokar Levaj okušao se i u sinkronizaciji.
Obrazovanje
Otokar Levaj diplomirao je glumu na Akademiji dramskih umjetnosti u Zagrebu.
Privatni život
Prva mladenačka ljubav Otokara Levaja bila je Dunja Bedenko za vrijeme srednjoškolskih dana. Nakon toga životni putevi su im se razišli, a on je upoznao Elenu Hristovu s kojom je 1969. godine ušao u brak. S ovom opernom pjevačicom Otokar ima kćer Elu. Brak je potrajao osam godina, a onda je upoznao kostimografkinju i akademsku slikaricu Rutu Knežević.
S Rutom je formalno stupio u brak pred samu njezinu smrt, 2006. godine. Naime, Ruta Knežević umrla je od Alzheimerove bolesti, a s njom je Otokar proveo gotovo trideset godina i njezina ga je smrt teško pogodila. Ipak, kada je saznala da je teško bolesna i da za njezinu bolest nema lijeka poručila mu je da ne želi da nakon njezine smrti bude sam. Iz braka s Rutom, Otokar je prihvatio njezinog sina Marka kao svoje dijete, a s njom ima i sina Marina.
Nakon nekog vremena upoznao je bivšu balerinu i plesnu pedagoginju iz Omiša, Olgicu Gašparić koja je imala butik blizu kafića u kojemu je znao popiti kavu. Olgica je također udovica te ih je slična sudbina spojila. S njom je proveo sedam godina.
Ipak, Otokarova znatiželja preokrenula je njegovu sudbinu. Naime, često ga je zanimalo što radi sada njegova prva mladenačka ljubav, nezaboravljena Dunja Bedenko. U međuvremenu ona se preselila na Floridu gdje je mirovinu dočekala kao vrhunska medicinska sestra u bolnici u Orlandu.
Tako ju je pronašao na društvenoj mreži i ostvario je kontakt s njom. I tu počinje prava ljubavna priča. Nakon dopisivanja našli su se u Primoštenu, a nakon toga Otokar ju je posjetio na Floridi. I tu se ponovno rodila ljubavna idila koju su okrunili brakom. Vjenčali su se 7.12.2015. godine na Floridi, u Bradentonu, a tamo se Otokar Levaj i preselio gdje će uživati u zajedničkom životu s novopečenom suprugom. Zajedno provode vrijeme uživajući u putovanjima. Tako su krstarili Karibima i oko Kube, a često dolaze u Hrvatsku u kojoj obvezno ljetuju.
Posao
Nakon što je diplomirao glumi na Akademiji, postao je član kazališta Komedija već 1977. godine. Osim u kazalištu Komedija, Levaj je radio i u Zagrebačkom Kazalištu Mladih. Prije toga, glumom se profesionalno počeo baviti već 1968. godine, a svoju prvu filmsku ulogu ostvario je 1969. godine kada je glumio u filmu “Ratnici i bosonogi”. Sljedeću je filmsku ulogu odigrao u filmu “Teret dokaza” tri godine kasnije, a 1975. godine glumio je Maksa u filmu “Kuća”. 1979. godine glumio je u dva filma: u “Novinaru” te u “Liberanovima”. Iste je godine ostvario i svoju prvu televizijsku ulogu u “Svjetioniku”.
Nakon toga, 1980. godine glumio je u filmu “Judita”, a iste je godine ostvario filmsku ulogu i u “Obustavi u strojnoj”. Već iduće godine pojavio se u filmu “Poglavlje iz života Augusta Šenoe” , a 1982. u “Sustanaru”. Te godine počinje i glumiti Perinog trenera u poznatoj hrvatskoj seriji “Smogovci” koja se prikazivala sve do 1986. godine.
Kao ličilac pojavio se 1983. godine u filmu “S.P.U.K”, a dvije godine kasnije glumio je u filmu “Horvatov izbor”. Također, 1985. godine ostvario je i televizijsku ulogu u “Inspektoru Vinku”, a susjeda Drageca glumio je u seriji “Ne daj se, Floki”. Iduće godine pojavio se u seriji “Putovanje u Vučjak”.
1987. godine pojavio se u filmu “The Princess Academy” kao Izzien otac, a dvije godine kasnije u filmu “Čovjek koji je volio sprovode” i u seriji “Ptice nebeske”.
1990. godine glumio je u dva filma: “Orao” i “Gavrilo Princip – Smrt školarca”. 1994. godine ostvario je svoju prvu sinkronizaciju kada je kornjači Jean-Bob posudio glas u “Labuđoj princezi”.
U filmu “Treća žena” glumio je 1997. godine, a policajca je glumio godinu dana kasnije u filmu “Kanjon opasnih igara”. 1999. godine ostvario je televizijsku ulogu u seriji “Naša kućica, naša slobodica”, a Ota Sinčića glumio je 2000. godine u “Velikom odmoru”.
Ulogu odvjetnika 2001. godine odigrao je u filmu “Je li jasno, prijatelju?”, a iste je godine glumio i u filmu “Posljednja volja”. 2004. godine bio je bolničar u filmu “Duga mračna noć”, kao i Horvatiček u filmu “Slučajna suputnica”. Iste je godine posudio glas Stricu Maxu u “Kralju lavova 3: Hakuna Matata”.
U “Zadnjim danima kućnog ljubimca” pojavio se 2005. godine, kao i veterinar u “Žutokljuncu”. Te godine počinje i emitiranje poznate hrvatske serije koja se prikazivala na RTL televiziji “Zabranjena ljubav” u kojoj je Otokar Levaj glumio odvjetnika Gernsteina.
Godinu dana kasnije pojavio se kao pripovjedač u filmu “Jutro poslije” i svećenik u seriji “Ljubav u zaleđu”. Ulogu svećenika ponovno je ostvario 2007. godine, ali ovaj put u televizijskoj seriji “Obični ljudi”, kao i u seriji “Ponos Ratkajevih”.
2007. godine ostvario je brojne televizijske uloge: kao sudac Zvonimir Muffer pojavio se u seriji “Bitange i princeze”, Mirko Šljašić bio je u “Kazalištu u kući”, gospodin Volarić u “Bibinom svijetu”, Ivan Gustav Donat u “Cimmer fraj”, povjesničar Vranjicki u “Zauvijek susjedima”, profesor u “Operaciji Kajman” te pukovnik Prca u “Našoj maloj klinici”.
2008. godine televizijsku je ulogu ostvario i u seriji “Odmori se, zaslužio si”, “Sve će biti dobro”, “Zakonu ljubavi” te “Mamutici”. Godinu dana kasnije glumio je Željka Brekala u seriji “Bračne vode” i dr. Otta Čavara u “Dolini sunca”.
2010. godine filmsku je ulogu ostvario i u filmu “Neke druge priče”, a glumio je i matičara u seriji “Dome slatki dome”. 2011. godine pojavio se u filmu “Fleke”, a doktora Pranca glumio je u filmu “Lea i Darija – Dječje carstvo”. Iste je godine glumio biskupa u “Najboljim godinama”.
U seriji “Stipe u gostima” glumio je majstora 2012. godine, kao i u “Larinom izboru”. U seriji “Crno-bijeli svijet” glumio je Dedu 2015. godine.
Najveća postignuća
Otokar Levaj dobitnik je brojnih nagrada za glumačke ostvaraje. Ipak, značajniju je ulogu ostvario u hrvatskom filmu i seriji “Duga mračna noć”. Riječ je o ostvaraju Antuna Vrdoljaka ovjenčanom nagradama na 51. Filmskom festivalu održanom u Puli 2004. godine.
Osim toga značajniju je nagradu dobio i 2015. godine za najbolju režiju za predstavu “Stranka ljubavi”, Gradskog teatra “Mali princ” iz Omiša na 27. Smotri kazališnog stvaralaštva u Vukovarsko-srijemskoj županiji.
Autor: S.I.
Odgovori